<<<صفحه دوم صفحه سوم صفحه چهارم>>>
ادامه مبحث انواع موتور خودرو
موتور انژکتوری
سیستم سوخت رسانی انژکتوری ، یکی از روش های سوخت رسانی به موتورهای احتراق داخلی می-باشد که در این سیستم ، سوخت توسط یک پمپ مکانیکی یا برقی با فشار به داخل لوله‌های سوخت رسانی ( انتقال دهنده های سوخت ) و ریل سوخت وارد می‌شود و از طریق انژکتورها که در واقع نوعی شیر محسوب می‌شوند ( برای مفهوم بهتر یک سرنگ را در نظر بگیرید که با فشار مایع درونی محفظه خویش را با بیرون پاشش کرده و سوخت را به صورت پودر تبدیل می نمایند ) ، به پشت سوپاپ هوا یا درون سیلندرها ، به صورت پودر شده تزریق نموده و به این ترتیب مخلوطی از هوا و سوخت برای احتراق در موتور و تولید انرژی بدست می‌آید .
ذات سیستم انژکتوری بر پایه استفاده بهینه از سوخت موجود ، تبدیل سوخت موجود به بهترین درصد حجمی ترکیبی برای استفاده در خودروها می باشد .
در ابتدای امر به تاریخچه مختصری از این سیستم خواهیم پرداخت .
در اواخر سال ۱۹۵۰ و اوایل سال ۱۹۶۰ میلادی کارخانه شورولت و پونتیاک اولین طرح سوخت رسانی انژکتوری مکانیکی نوع تزریق دائم را عرضه نمودند . البته باید این را بدانیم این نوع طرح ها ، خود را مدیون پروژه هایی بودند که در سالهای جنگ دوم جهانی بر روی هواپیماها به دلیل محدودیت استفاده سیستم های قدیمی در ارتفاعات بالا و درجه حرارت های پایین پیش آمده بود ( به هر میزان دمایی که بتوان آنرا با دماسنج های متفاوت اندازه گیری نمود ، درجه حرارات گویند ، حتی اگر دما 1 درجه باشد و یا زیر صفر ) . بعد از جنگ دوم جهانی ، اولین شرکتی که توانست این سیستم را به صورت تجاری استفاده نماید ، شرکت دایملر آلمان ( همان مرسدس بنز ) در سال 1954 و بر روی یکی از افسانه های تکرار ناشدنی خویش یعنی SL300 ( همان ققنوس معروف ، که خودروی SLS را از روی آن به طراحی و ساخت رسانیده اند ) ، بکار گرفت و در این مورد خود را در دسته اولین ها قرار داد . در اواخر سال ۱۹۵۰ شرکت کرایسلر تعدادی اتومبیل انژکتوری با سیستم الکترونیکی تولید نمود و نام این طرح را بندیکس الکتروژکتور نامید. با ظهور ترانزیستور و دیود در صنعت الکترونیک ، در سال ۱۹۶۸ میلادی شرکت فولکس واگن نمونه جالبی از طرح شرکت بوش را که از فن آوریهای نوین بهره جسته بود در روی موتورهای خود بکار برد . تا به امروز نیز پیشرفت و بهینه سازی انواع این سیستم در دستور کار بسیاری از شرکت ها قرار گرفته و همچنان شاهد ظهور سیستم های نوین و جدیدی از تزریق مستقیم سوخت می باشیم .
مزایای سیستم تزریق سوخت انژکتوری به ترتیب زیر می باشد .
توزیع یکنواخت سوخت بین سلیندرها ، کاهش خام سوزی ، کاهش تولید گازهای خطرناک ، راندمان حجمی بالاتر موتور به علت حذف ونتوری ، کاهش ارتفاع موتور ، عدم نیاز به گرمکن ، شتاب گیری مناسب-تر موتور، کاهش مصرف سوخت و اندازه گیری دقیق سوخت ، کارکرد مناسب و تعمیر کمتر و نیاز بسیار کمتر برای تنظیم سیستم سوخت رسانی از مزایای روش تزریق سوخت به صورت انژکتوری می‌باشد .
معایب سیستم تزریق سوخت انژکتوری به ترتیب زیر می باشد .
وجود قطعات حساس ، دقیق و گران قیمت ، نیاز به تخصص فراوان در امر تولید و تعمیر قطعات و پیچیدگی سیستم از معایب روش تزریق سوخت می‌باشد .
انواع سیستم سوخت رسانی انژکتوری به ترتیب نسل به شرح زیر می باشد .
مکانیکی ( نسل اول )
سیستم K-Jetronic
الکترونیکی EFI
نوع L-Jetronic
نوع D-Jetronic
نوع K-Jetronic
نوع LH-Jetronic
سیستم MPFI
سیستم SPFI
سیستم GDI
و ……
اجزاء سیستم سوخت رسانی انژکتوری به شرح زیر می باشد .
ریل سوخت و انژکتورهای متصل به آن ، سنسورها که شامل : سنسور فشار هوا، سنسور دمای هوا، سنسور دمای آب، سنسور سرعت ، سنسور دور موتور، سنسور اکسیژن ، سنسور زاویه میل لنگ ، پتانسیومتر دریچه گاز ، سنسور ضربه ، سوئیچ اینرسی ، سنسور جریان جرمی هوا ، پمپ بنزین ، لوله‌های سوخت رسانی ، فیلتر سوخت ، مانیفولد هواو بدنه گاز ، واحد کنترل الکترونیکی یا همان ECU ، موتور کنترل دور آرام ، رگلاتور فشار شکن و …… .
سیستم انژکتوری شامل 3 بخش می باشد ، که به ترتیب زیر می باشد . در این بخش ترتیب بسیار مهم می باشد .
1 . سنسورها : وظیفه سنسورها جمع آوری اطلاعات خام برای انتقال به واحد کنترل الکترونیکی مرکزی یا همان ECU می باشد .
2 . واحد کنترل کننده مرکزی یا همان ECU ، که اطلاعات جمع آوری شده را تحلیل کرده و به دستوراتی تبدیل نموده که این دستورات برای اجرا به واحدهایی با نام عملگر منتقل می شوند .
3 . عملگرها یا همان واحدهای عمل کننده ، که این موارد به مانند انژکتورها که تزریق سوخت را بر عهده دارند ، تمام موارد برای کارکرد خودرو را به هر آنچه که ECU به آنها ابلاغ نموده ، انجام می دهند . در اصل خروجی سیستم انژکتوری همین عملگرها هستند .
انواع روشهای تزریق سوخت انژکتوری
نوع تک نقطه‌ای شامل : , TBI CFI
نوع تزریق مداوم
نوع تزریق دریچه مرکزی شامل : CPI و CPFI
نوع چند نقطه‌ای
نوع تزریق مستقیم
ادامه مبحث انواع موتور
تاریخ انتشار: 95/3/10
موتورهای دارای سیستم توربو شارژر
توربو شارژر کمپرسوری است که با افزایش توان مکش هوای ورودی توسط موتور خودرو ، موجب احتراق بهتر سوخت و در نتیجه افزایش قدرت موتور می‌شود . این گفته به اصطلاحی ساده تر یعنی اینکه ، این دمنده و یا کمپرس کننده ، کاری جز فرستادن هوای بیشتر به داخل محفظه احتراق انجام نمی دهد ، این حرکت در نهایت به بهتر شدن سیستم جرقه و بهتر شدن نوع احتراق ، تبدیل گشته و این مهم باعث افزایش راندمان حجمی موتور خواهد شد . این وسیله با کمک گازهای خروجی موتور کار می‌کند و بدون اتلاف انرژی فعالیت می‌کند . اکنون برخی شرکت ها برای اینکه حتی ممکن است برای خروج گازها ، در مسیر خروجی اهمیت بالایی برخوردار باشند ، از توبر چارجرها و یا همان توربو شارژرهایی با قابلیت استفاده از موتورهای الکتریکی استفاده می نمایند . در واقع توربو شارژر با نیروی حاصل از گازهای خروجی موتور عمل می کند . معمولا از این سامانه در سیکل اتو و سیکل دیزل برای موتورهای احتراق داخلی استفاده می گردد .
سیستمهای توربو ، به عنوان سیستم پرخوران و یا تنفس مصنوعی نیز شناخته می شوند . این اصطلاحات رایج در مجلات و مقالات بوده و هرکجا که این عناوین را دیدید ، به یاد موتورهایی با سیستم توربو شارژر بیافتید .
ادامه مبحث انواع موتور
موتورهای دارای سوپر شارژر
از زمان اختراع موتور احتراق داخلی ، مهندسان خودرو ، عاشقان سرعت و طراحان خودروهای مسابقه در حال جست و جوی راه هایی برای افزایش قدرت آن بوده اند . یک راه برای افزودن قدرت ساختن یک موتور بزرگ تر است . اما موتورهای بزرگ تر که سنگین تر و ساخت و نگهداری آنها گران تر است همیشه بهتر نیستند . راه دوم بهبود احتراق و تخلیه بهتر گازها از محفظه احتراق بوده . برای اینکه بتوانیم از موتورهایی با حجم پایین تر ، بازده بهتر و مناسب تری داشته باشیم ، بسیار راه های متفاوتی وجود داشته ولی این نکته نیز وجود دارد ، که هر مورد از موارد گفته شده ، باید در جایی مناسب خویش استفاده گردد ، برای همین منظور یکی از راه های کم هزینه و مناسب که با استقبال زیادی در میان خودرو سازان روبه رو گردیده است ، استفاده از حجم هوای ورودی بهتر است و این مهم بوسیله توربو شارژر و سوپر شارژ میسر خواهد شد .
اصول کار کرد سوپر شارژرها به شرح زیر می باشد .
سوپر شارژر به هر وسیله ای گفته می شود که فشار هوای مکیده شده را به بیش از فشار جو می رساند . توربو شارژر ها هم این کار را انجام می دهند . تفاوت بین این دو سیستم ، منبع انرژی آن ها است . توربو شارژر ها توان خود را از توربینی می گیرند که به وسیله ی جریان جرمی اگزوز به حرکت در می آید و یا در برخی از مدل ها از موتورهای الکتریکی نیروی خویش را تامین می نمایند ، ولی سوپر شارژر ها به وسیله ی تسمه یا زنجیر به صورت مکانیکی از طریق میل لنگ نیرو می گیرند ( مانند نیرو گرفتن کولر خودرو ولی به صورت دائمی ) .
سوپر شارژرها ، به مانند توربوها ، هوای بیشتری را به داخل محفظه احتراق هدایت می نمایند و در مدل های متفاوتی هستند . البته موارد اصلی کار کرد توربوها و تفاوت های اساسی و … آنها را در مقالاتی بهتر ، خواهیم گنجاند و در این مهم تنها به معرفی بسنده کرده ایم .
به دلیل جلوگیری از حجیم شدن صفحه و برای راحتی بازدیدکنندگان ادامه مطالب در صفحه زیر گذاشته شده است
