<<<صفحه نهم صفحه دهم صفحه یازدهم>>>
ادامه مطلب مسائل ایمنی در مورد کیسه های هوا
تاریخ انتشار:95/08/22
یک نکته درمورد ایربگ جانبی
اکثر قدم های برداشته شده در زمینه ایمنی خودرو مربوط به تصادفات و برخوردهای عقب و جلو بوده است.در حالیکه 40 درصد از آسیبهای جدی و شدید،ناشی از تصادفات و برخوردهای کنار و جانب خودرو بوده است و 30 درصد از کل تصادفات نیز از همین نوع یعنی از جانب بوده است.بسیاری از سازندگان خودرو با توجه به این آمار اقدام به تقویت درها و فریم آنها و همچنین بخش های کف و سقف خودرونموده اند.
اما وجود ایربگ جانبی حفاظت و ایمنی به مراتب بالاتری به سرنشینان عرضه می کند.با توجه به گفته مهندسان ، طراحی ایربگ جانبی به مراتب از طراحی ایربگ های جلو مشکل تر است.دلیل این مساله نیز روشن است زیرا در تصادفات رو در رو مقدار زیادی از انرژی توسط سپر،کاپوت، وموتور جذب می شود(حدود 30تا 40میلی ثانیه قبل از انتقال به سرنشینان) اما در تصادف های جانبی تنها یک در با ضخامت ناچیز و یک فاصله چند اینچی بین خودرو مقابل و سرنشینان خودروی دیگر وجود داردو این بدین معناست که ایربگ های جانبی نصب شده تنها در مدت زمان بسیار کمتری حدود 5تا6 میلی ثانیه جهت گسترش و فعال شدن فرصت دارند.
ارتباط بین ایمنی کیسه هوا (airbag) و فاصله راننده تا فرمان
داده های آماری نشان می دهدکه استفاده از کیسه هوا خطر مرگ را در تصادفات رانندگی به میزان 11 درصد کاهش می دهدهرچند گزارشاتی نیز مبنی بر آسیبهای ناشی از کیسه هوا(اعم از صدمات جدی و کشنده تا آسیبهای سطحی) عنوان شده است. فاصله راننده تا کیسه هوا فاکتور بسیار مهمی در ایمنی آن خواهد بود بطوریکه همواره به رانندگان خودروها توصیه می شود که فاصله ای استاندارد و مطمئن را تا فرمان داشته باشندو در غیر این صورت حتما” کلید قطع دستی کیسه هوا را در خودرو خود قرار دهندهر چند رانندگان غالبا” درک درستی از فاصله خود تا فرمان نداشته و به همین دلیل اشتباهاتی را در این زمینه مرتکب می شوند.در این زمینه تحقیقی از طرف مرکز بررسی و تحلیل خطر هاروارد در بوستن انجام گرفته که به نظر من جالب بود . در این تحقیق که هدف آن بررسی میزان اشتباه راننده در تخمین فاصله خود تا فرمان بود 1000راننده درپمپ بنزینی در بوستن مورد ارزیابی قرار گرفتند.فاصله مورد تحقیق از مرکز فرمان تا برآمدگی بینی راننده در نظر گرفته شده بود.اندازه این فاصله هم از دید راننده و هم مقدار واقعی آن ثبت گردید و نهایتا” با در نظر گرفتن مواردی که راننده این فاصله را 12 اینچ تخمین زده و یا واقعا” 12 اینچ (فاصله استاندارد)بوده نتایج زیر بدست آمد:
از بین رانندگان 234 نفر (اکثرا”بانوان)گمان می کردند که در فاصله 12اینچ قرار دارند.
22 نفر(19 زن و 3 مرد) واقعا”در این فاصله قرار داشتنددر حالی که تنها 8 نفراز آنها این فاصله را به درستی تخمین زده بودند.
پس راننده ای که فکر می کند در فاصله نزدیک تری از حد استاندارد به فرمان قرار دارد (در حالی که فاصله اش استاندارد بوده) و به همین دلیل کیسه هوا را غیر فعال می کند و یا بلعکس، درهر دو حالت متضرر خواهد شد.
کیسه هوای اتومبیل و حسگر خازنی
تاریخ انتشار:1395/08/29
کیسه هوای اتومبیل و حسگر خازنی
سیستم کیسه هوا یکی از جدیدترین سیستمهایی است که در اکثر خودروهایی که استاندارد های جهانی را رعایت می نمایند به کار می رود کیسه هوا نقش بسیاری در تصادفات بازی می نماید در حال حاضر کمربند ایمنی کمربند سفت کن و کیسه هوا موثرترین سیستمهای محافظت در هنگام تصادف شدید به شمار می روند وقتی سرعت اتومبیل از 40 کیلومتر در ساعت بیشتر باشد کمربند به تنهایی کافی نیست تحقیقات پس از حوادث رانندگی نشان داده است که در 68 درصد موارد کیسه هوا سطح خوبی را تامین می کند بر اساس بررسی های به عمل امده پیش بینی می شود که اگر خودروها در سرتاسر جهان به کیسه هوا مجهز شوند تعدا د مقتولان حوداث رانندگی در هر سال بیش از 50000 نفر کاهش می یابد روشی که امروزه برای ساخت کیسه هوا متداولتر است مجتمع کردن اجزای لازم به صورت یک واحد است بدین ترتیب مقدار سیمکشی و اتصالات کاهش و اعتماد پذیری سیستم افزایش می یابد نوعی سیستم پایش را نیز باید در کیسه هوا تعبیه کرد زیرا این کیسه را نمی توان امتحان کرد و اصولا فقط یک بار کار می کند
زمان های مهم
وقتی خودرویی با سرعت حدود 35 کیلومتر در ساعت از طرف جلو تصادف کند رویدادهای زیر به ترتیب رخ می دهند:
1- در حدود 15 میلی ثانیه پس از برخورد خودرو به شدت شتاب منفی پیدا می کند و کیسه هوا در استانه راه اندازی قرار می گیرد.
2- مشتعل ساز سوخت موجود در باد کننده را مشتعل می کند.
4- پس از حدود 30 میلی ثانیه کیسه هوا باز می شود و راننده به جلو پرتاب شده و کمربند ایمنی بسته به نوع آن قفل یا سفت شده است.
5- در حدود 40 میلی ثانیه پس از برخورد کیسه هوا کاملا باد شده است و تکانه راننده را جذب می کند.
6- در حدود 120 میلی ثانیه پس از برخورد راننده به عقب بر می گردد و باد کیسه هوا از سوراخهای جانبی آن خالی می شود تا راننده دید پیدا کند.
اجزا و مدار کیسه هوا
کیسه هوا از پارچه نایلونی ساخته شده است و از داخل استر دارد پیش از آن که کیسه هوا باد شود تا شده است و زیر درپوش مناسبی قرار دارد این پوشش با خطوط گسست خاصی طراحی شده است در اطراف کیسه هوا سوراخهای تعبیه شده است که پس از عمل کردن کیسه به سرعت باد آن را خالی می کنند حجم کیسه هوای راننده در حدود 60 لیتر و حجم کیسه هوای سرنشین در حدود 160لیتر است
مدار پایش این سیستم یک چراغ هشدار دهنده دارد این چراغ راننده را از خرابی سیستم مطلع می کند و بخش مهمی از مدار پایش است بعضی از سازندگان برای افزایش اعتماد پذیری سیستم هشدار دهنده از دو چراغ استفاده می کنند
باد کننده آتشی و مشتعل ساز را می توان با هم بررسی کرد باد کننده کیسه هوای راننده در وسط فلکه فرمان تعبیه شده است این باد کننده حاوی تعدادی قرص سوخت است که در یک محفظه احتراق قرار دارند.
مشتعل ساز از خازنهای پر تشکیل می شود که جرقه ای برای اشتعال سوخت ایجاد می کند قرصهای سوخت به سرعت می سوزند و مقدار معینی گاز نیتروژن با فشار معین تولید می کنند این گاز از فیلتری می گذرد و وارد کیسه هوا می شود و ان را باد می کند وقتی کیسه باد شد از زیر پوشش خود بیرون میزند پس از اماده شدن کیسه هوا مقدار کمی هیدرو کسید سدیم در آن و در فضای داخل خودرو وجود خواهد داشت در هنگام باز کردن سیستم کار کرده و تمیز کردن اتاق خودرو باید از تجهیزات ایمنی شخصی استفاده کرد.
منبع : فیزیک وان
ادامه مبحث کیسه هوای اتومبیل و حسگر خازنی
تاریخ انتشار:1395/09/25
فیزیک فعال شدن کیسه هوای خودرو و حسگر مربوطه
در جلوی خودرو دو سنسور بکار رفته که در دو طرف خودرو و قسمت محفظه چرخ‌ها قرار گرفته‌اند و به وسیله سیم به واحد کنترل مرکزی ارتباط دارند. در هنگام برخورد و ضربهٔ شدید، یک سنسور الکترومکانیکی به کار می‌افتد و به دستگاه کنترل مرکزی هشدار می‌دهد. دستگاه کنترل مرکزی، جریان مدار پر شده خازنی را برای سوزاندن سوخت جامدی که در محفظه ایربگ قرار دارد به کار می‌اندازد. بخار حاصل از گاز تولید شده به سرعت کیسه را پر می‌کند.همزمان با آن کمربند ایمنی سفت گردیده و راننده را به صندلی می‌چسباند.
حسگرهای برخورد به صورت های مختلفی ساخته می شوند. یکی از انوع حسگر های برخورد شتاب سنج ها می باشند که فقط شتاب منفی را اندازه گرفته و به آن واکنش نشان می دهد.
شتاب سنج های خازنی از تغییر در فضای بین صفحه های خازن ، برای آشکار کردن شتاب استفاده می کنند . بطوریکه با یک صفحه متحرک معلق ، بالای یک صفحة ثابت ، ظرفیت بین صفحه ها ، وقتی که صفحة متحرک حرکت کند ، تغییر خواهد کرد . این تغییر ، می تواند آشکار شود.
به طور مفهومی، یک شتاب سنج مانند یک جسم میرا کننده روی یک فنر عمل می کند. هنگامی که شتاب سنج با شتابی حرکت می کند، جسم به اندازه ای جابجا می شود که نیروی وارد شده از فنر به جسم، جسم را با شتابی برابر شتاب بدنه ی شتاب سنج حرکت دهد. سپس با اندازه گیری میزان جابجایی مقدار شتاب اندازه گیری می شود.
منبع : فیزیک وان
ادامه مبحث کیسه هوای اتومبیل و حسگر خازنی
تاریخ انتشار:1395/10/02
راه اندازی سیستم
یک مبدل ولتاژ ، ولتاژ باتری را تا 35 ولت افزایش داده و یک خازن الکتریکی را شارژ می کند . این انرژی الکتریکی در تمام طول رانندگی در خازن ذخیره می شود . در موقع تصادف انرژی خازن قطع می شود ، انرژی ذخیره شده خازن برای فعال نمودن گاز کیسه هوا ، تخلیه می گردد .
چراغ نشاندهنده فعال بودن کیسه ایمنی
وقتی کلید آماده بودن سیستم ایمنی روشن شود ، چراغ مربوطه نیز روشن می شود و پس از تقریباً 6 ثانیه خاموش می گردد یعنی در این حالت سیستم آماده بوده و قابل استفاده است
منبع:فیزیک وان
از سیستم بادکننده ذخیره شده در فرمان تا ایمنی در ایربگ
● کیسه هوا و سیستم بادکننده ذخیره شده در فرمان:
گرچه همه این فرآیند تنها در یک بیست و پنجم ثانیه رخ می دهد ولی زمان اضافی ایجاد شده برای جلوگیری از یک جراحت جدی کافی است. ماده پودری که از کیسه هوا آزاد می شود آرد ذرت عادی یا پودر تالک است که توسط سازنده برای نچسبیدن تاهای کیسه به هم در هنگام ذخیره کیسه هوا استفاده شده است. سیستم بادکننده از یک پیشران جامد و یک جرقه زن استفاده می کند.
● توسعه ایده:
همانطور که گفته شد براساس مجله Scientific American ایده اولیه استفاده از بالش سریع بادشونده برای ممانعت از جراحات تصادفات قبل از آن در دهه ۱۹۸۰ توسط وزارت راه آمریکا برای استفاده از خودروها اجباری شود دارای یک پیشینه طولانی است. اولین اختراع وسیله بادشونده برای تصادفات برای هواپیماها طی جنگ جهانی دوم ثبت شده است.
تلاشهای اولیه برای استفاده از کیسه هوا برای خودروها با موانع قیمت بالا و مشکلات فنی مرتبط با ذخیره و آزادسازی گاز فشرده مواجه شد. پژوهشگران در جستجوی پاسخگویی به سؤالات زیر بودند:
۱) آیا درون خودرو فضای کافی برای مخزن گاز وجود دارد؟
۲) آیا می شود گاز را برای مدت زمان عمر خودرو در آن به صورت ذخیره شده نگه داشت؟
۳) آیا کیسه هوا را میتوان به سرعت و با اطمینان در شرایط مختلف آب و هوایی منبسط کرد بدون آنکه صدای انفجار گوش خراشی ایجاد شود؟
نیاز به مجموعه واکنش های شیمیایی وجود داشت که نیتروژن ایجاد کند و کیسه را باد کند. بادکننده های پیشران جاد (Propellant Inflators Solid) در دهه ۱۹۷۰ به کمک این ایده آمدند.
گرچه از نظر تاریخی کیسه های هوا در ابتدا برای استفاده توسط سرنشینان بدون کمربند ایمنی طراحی شده بود ولی در همان روزهای اولیه شروع ایده کیسه هوا برای خودروها، کارشناسان هشدار داده بودند که این وسیله جدید باید به صورت پشتیبان و همراه با کمربند ایمنی استفاده شود. کمربندهای ایمنی باز هم کاملاً ضروری هستند چرا که کیسه های هوا فقط در تصادفات روبرویی که با سرعت بیش از ۱۰ مایل بر ساعت (۱۶ کیلومتر بر ساعت) رخ دهد عمل می کنند. در مورد برخوردها و تصادفات جانبی، تصادفات از عقب و برخوردهای ثانویه فقط کمربندهای ایمنی می توانند کمک کنند (گرچه امروزه کیسه های جانبی هوا نیز در حال رواج هستند). با وجود پیشرفت فناوری، کیسه های هوا فقط وقتی موثر هستند که همراه با یک کمربند شانه و ران استفاده شوند. کمربند اینمی سرنشین را در موقعیت خود نگه می دارد، در حالی که کیسه هوا یک مانع نرم برای توقف اعضای بدن او فراهم می آورد.
کیسه های هوا جراحات منجر به مرگ را در مورد رانندگان ۱۱ درصد و در مورد سرنشینان بزرگسالان ۱۳ درصد کاهش می دهد. حفاظت ایجاد شده توسط کیسه هوا به علاوه کمربند ایمنی قابل مقایسه با هیچ نوع حفاظت دیگری نیست. مطالعات نشان می دهند که در یک برخورد، سرنشینانی که توسط کمربند ایمنی و کیسه هوا محافظت می شوند ۵۰ درصد کمتر از سرنشینان مهار نشده دچار آسیب های مرگبار و جراحات جدی خواهند شد.
ادامه مبحث کیسه هوای اتومبیل و حسگر خازنی
تاریخ انتشار:95/10/23
ایمنی:
پس از مدت کمی دریافتند نیروی یک کیسه هوا می تواند به کسانی که در فاصله نزدیک به آن قرار می گیرند، آسیب بزند چرا که یک عامل ایجاد خطر در مورد کیسه های هوا امکان برخورد آنها با صورت یا گردن است. پژوهشگران دریافته اند که ناحیه خطر برای کیسه هوای راننده در محدوده 2 تا 3 اینچی (5 تا 8 سانتیمتری) محل باد شدن قرار دارد. بنابراین قرار گرفتن در فاصله 10 اینچی (25 سانتیمتری) از کیسه هوای راننده، حاشیه ایمنی مناسب را ایجاد می کند. این فاصله از مرکز فرمان تا قفسه سینه اندازه گیری می شود، اگر راننده در فاصله کمتری از این فاصله قرار گیرد، باید فاصله خود را به یکی از روش های زیر بیشتر کند:
– با عقب بردن صندلی تا جای ممکن به صورتیکه پاها به راحتی به پدال ها برسند.
– با مایل نمودن پشتی صندلی به عقب. گرچه طراحی خودروها با یکدیگر متفاوت است ولی اغلب رانندگان می توانند حتی در جلوترین حالت صندلی با مایل کردن اندک پشتی به عقب به فاصله 10 اینچی دست یابند. اگر مایل کردن پشتی صندلی مانع از داشتن دید مناسب از جاده شود، می توان با بالا بردن صندلی (در خودروهایی که دارای این نوع تنظیم هستند) یا قرار دادن یک بالش سفت غیرلغزنده آن را اصلاح کرد.
یک دوست خطرناک:
قاعده برای کودکان متفاوت است. کیسه هوا در مورد کودکانی که در هنگام ترمز ناگهانی کمربند ایمنی نبسته باشند یا بسیار نزدیک به کیسه هوا نشسته باشند یا به سمت داشبورد پرتاب شوند می تواند موجب آسیب جدی و حتی مرگ شود. کارشناسان معتقدند که رعایت نکات ایمنی زیر ضروری است:
– کودکان زیر 12 سال باید در صندلی عقب نشسته و از کمربند ایمنی مناسب سن آنها استفاده شود.
– نوزدان (زیر یک سال و با وزن کمتر از 9 کیلوگرم) که در صندلی های مخصوص رو به عقب می نشینند هرگز نباید در صندلی جلو یک خودرو قرار گیرند.
– اگر لازم شد که نوزاد زیر یک سالی در صندلی جلو خودرو دارای کیسه هوای جانبی بنشیند باید او را در یک صندلی مخصوص بچه دارای کمربند رو به جلو قرار داد و صندلی باید در دورترین فاصله نسبت به داشبورد قرار گیرد.
ادامه مبحث کیسه هوای اتومبیل و حسگر خازنی
تاریخ انتشار:95/10/29
غیرفعال کردن:
در پاسخ به ملاحظات مرتبط با کودکان و سایر سرنشینان خصوصاً افراد ریزجثه که در صورت استفاده نامناسب یا کیسه های هوای بسیار قوی، در معرض خطر مرگ یا آسیب دیدگی قرار دارند، اداره ملی ایمنی بزرگراه های آمریکا (NHTSA) در سال 1997 قانونی را تصویب کرد که براساس آن سازندگان را مجاز می کرد که از کیسه های هوای با قدرت کمتر استفاده کنند. این قانون اجازه می دهد که کیسه های هوا 20 تا 35 درصد کاهش قدرت داده شوند. علاوه بر آن از سال 1998 تعمیرگاه ها و فروشگاه های لوازم یدکی مجاز شدند کلیدهای روشن/ خاموش روی خودرو قرار دهند که امکان غیرفعال سازی کیسه های هوا را می دهد. در آمریکا در صورتی که دارندگان خودرو در یکی از گروه های ریسک زیر قرار گیرند، توسط اداره ملی ایمنی بزرگراه های آمریکا (NHTSA) اجازه خواهند داشت کلید روشن/ خاموش را برای یک یا هر دو کیسه هوای خود نصب کنند:
– در هر دو طرف راننده و سرنشین جلو؛ در مورد افراد با شرایط پزشکی که در مورد آنها ریسک استفاده از کیسه هوا بیشتر از ریسک برخورد در صورت استفاده نکردن از آن است.
– در سمت راننده؛ (علاوه بر شرایط پزشکی)، کسانی که در صورت رعایت فاصله حداقل 10 اینچی (26 سانتیتری) از مرکز کیسه هوای راننده، نمی توانند به درستی از خودرو خود استفاده کنند.
– برای سرنشین جلو؛ (علاوه بر شرایط پزشکی)، افرادی که به دلیل عدم وجود صندلی عقب در خودرو و یا کوچک بودن فضای آن برای قرارگیری یک صندلی کودک رو به عقب یا به دلیل نیاز به مراقبت دایم شرایط سلامت یک کودک، لازم است یک کودک را در صندلی کودک رو به عقب روی صندلی سرنشین جلو قرار دهند.
– برای سرنشین جلو؛ (علاوه بر شرایط پزشکی)، افرادی که لازم است کودکان یک تا 12 ساله را در صندلی جلو بنشانند. به دلیل: الف) عدم وجود صندلی عقب در خودرو – ب) اجبار به حمل کودک بیش از گنجایش صندلی های عقب کودک- ج) نیاز به مراقبت دایم شرایط سلام یک کودک در آمریکا برای نصب یک کلید غیرفعال سازی کیسه هوا روی خودرو نیاز به دریافت مجوز از اداره ملی ایمنی بزرگراه های آمریکا (NHTSA) است. پس از دریافت این مجوز دارنده خودرو می تواند خودرو خود را برای نصب این کلید به تعمیرگاه ببرد. چنین کلیدهایی باید مجهز به یک چراغ هشداردهنده باشند که وضعیت فعال یا غیرفعال بودن کیسه هوا را نشان دهد.
واضح است که حتی اگر امکان غیرفعال کردن کیسه هوا وجود دارد، در مورد رانندگانی که امکان قرار گرفتن در فاصله حداقل 10 اینچ را دارند، کیسه هوا باید فعال باشد. در مورد افراد یکه حتی با رعایت موارد ذکر شده نمی توانند این حداقل فاصله را ایجاد کنند، کیسه هوا می تواند غیرفعال شود. گروهی از پزشکان در کنفرانس ملی توصیه های پزشکی برای غیرفعال کردن کیسه هوا شرایط پزشکی که عموما در مقالات گزارش می شوند را به عنوان دلایل احتمالی غیرفعال کردن کیسه هوا مورد بررسی قرار داده اند. با این وجود غیرفعال کردن کیسه هوا برای شرایط نسبتاً عادی مانند: وجود ضربان ساز (Pacemaker) در قلب، عینک، دردهای موضعی، نفخ (Emphysema)، آسم، جراحی سینه، جراحی پشت یا گردن، سن بالا، پوکی استخوان، آرتوروز یا بارداری توصیه نمی شود.
عموما بدون نصب یک کلید روشن/ خاموش نمی توان کیسه هوا را غیرفعال کرد. به هر حال نباید هرگز شخصا اقدام به غیرفعال کردن کیسه هوا کرد. باید به خاطر داشت که کیسه هوا فقط یک بالش نرم نیست بلکه کیسه ای است که با ضربه باز می شود و اگر ندانید که چه می کنید می تواند به شما آسیب برساند.
اداره ملی ایمنی بزرگراه های آمریکا (NHTSA) به جز در شرایط خاص، تنها در حالتی که صندلی عقب وجود نداشته باشد یا فضای آن برای قرار دادن یک صندلی ایمنی رو به عقب کودکان کافی نباشد مجوز نصب کلید غیرفعال سازی کیسه هوا را برای خودروهای نو می دهد. در حال حاضر در آمریکا سازندگان خودرو مجوز نصب کلید غیرفعال سازی کیسه هوا را برای صندلی راننده در خودروهای نو ندارند چرا که برای اداره ملی ایمنی بزرگراه های آمریکا (NHTSA) این بیم وجود دارد که در این صورت این کلید در تمامی خودروهای نو حتی در خودروهایی که توسط افراد در گروه های ریسک قرار نمی گیرند جزو تجهیزات استاندارد خودرو درآید. همچنین مواردی از یکپارچه سازی این کلیدها در داشبورد خودرو مشاهده شد که احتمال انحراف منابع از توسعه سیستم های ایمن تر و پیشرفته تر کیسه هوا را به وجود می آورد.
ادامه مبحث کیسه هوای اتومبیل و حسگر خازنی
تاریخ انتشار:95/11/05
آینده کیسه های هوا:
فعالیتهای مرتبط با بهبود مزایای ایمنی سرنشین توسط کیسه های هوا در حال تغییرات مستمر است. آزمون های جدید با استفاده از مانکن های آزمون (Dummy) دارای معیارهای بهتری در مورد آسیب های وارده به آن است.
گرچه 40 درصد همه جراحات جدی در تصادفات در نتیجه برخوردهای جانبی و 30 درصد کل تصادفات، برخوردهای جانبی هستند تا همین اواخر بیشتر گامها برای ایمنی خودرو در برخوردهای جلو و عقب برداشته می شد. بسیاری از خودروسازان در پاسخ به این آمار (و در نتیجه استانداردهای جدید) اقدام به قوی تر کردن درها، قاب درها و بخش های کف و سقف کرده اند ولی خودروهایی که از کیسه هوای جانبی استفاده کرده اند نماینده موج جدیدی از ایمنی سرنشین هستند. کارشناسان معتقدند طراحی کیسه های موثر جانبی بسیار دشوارتر از کیسه های هوای جلو است. این به این دلیل است که در برخورد روبرو، بیشتر انرژی برخورد توسط سپر، کاپوت و موتور جذب می شود و تقریبا 30 تا 40 ثانیه طول می کشد تا ضربه به سرنشین خودرو منتقل شود. ولی در برخوردهای جانبی فقط یک در نازک و چند اینچ فاصله بین سرنشین و خودروی دیگر وجود دارد. این به آن معنا است که کیسه های جانبی هوا که روی در سوار شده اند باید در 5 تا 6 میلی ثانیه عمل کنند!
مهندسین شرکت ولوو راه های مختلفی را برای نصب کیسه های جانبی هوا آزموده اند و نصب در پشتی صندلی را انتخاب کرده اند چرا که این کار سرنشین را فارغ از جثه او و چگونگی قرارگیری صندلی محافظت می کند. این ترتیب به مهندسین این امکان را می دهد که یک سنسور با تحریک مکانیکی را روی کناره های بالش های صندلی و زیر راننده و سرنشین جلو قرار دهند. این مانع باد شدن کیسه هوا در سمت آسیب ندیده می شود. نصب همه مجموعه کیسه هوا در پشتی صندلی این مزیت را نیز دارد که فعال شدن کیسه هوا در موارد غیرضروری نظیر برخورد با عابرین پیاده یا دوچرخه ها جلوگیری می کند. در برخوردهای با سرعت حدود 12 مایل بر ساعت (19 کیلومتر بر ساعت) است که کیسه های جانبی هوا تحریک می شوند.
مهندسان مشاور BMW کیسه های جانبی نصب شده روی درها را انتخاب کرده اند. در دارای فضای بیشتری است که نصب کیسه های بزرگ تر را ممکن می سازد. کیسه هوای سر یا سازه های بادشونده تیوبی (ITS- Inflatable Tubular Structure) در همه خودروهای مدل های سال BMW 1999 (به جز مدل با سقف متحرک) قرار داده شده اند. این کیسه های سر کمی شبیه سویس های بزرگ هستند و بر خلاف کیسه های هوا برای آن طراحی شده اند که به مدت حدود 5 ثانیه در حالت باد شده باقی بمانند و در برخی از برخوردهای جانبی حفاظت بهتری را تامین کنند.
ادامه مبحث کیسه هوای اتومبیل و حسگر خازنی
تاریخ انتشار:95/11/30
● کیسه های هوشمند هوا:
تا سال ۱۹۹۷، بزرگسال و ۳۱ نوزاد در آمریکا توسط کیسه های هوا کشته شده اند. برخی از این مرگ ها در سرعتهای پایینی رخ داده که در حالت عادی معمولاً منجر به مرگ نمی شد. وسایل ایمنی برای این طراحی نمی شوند که خود عامل بروز خطر باشند. برای حذف پتانسیل بروز خطر توسط کیسه های هوا تاکنون در مورد غیرفعال کردن صحبت شد. غیرفعال کردن کیسه های هوا وقتی کودکان روی صندلی های مربوطه قرار می گیرند این ایراد را دارد که اغلب فراموش می کنند در صورت نشستن یک فرد بزرگسال مجدداً آن کیسه هوا را فعال کنند. راه دیگر حذف خطر برای کودکان هوشمند کردن کیسه های هواست به این معنی که بتوانند تشخیص دهند چه کسی در مقابل آنها نشسته است.
● انتخاب های موجود:
برای هوشمند کردن کیسه های هوا راه های زیر وجود دارد:
ترازو وجود ترازو در صندی سرنشین این امکان را فراهم می کند که تنها در صورتی فعال شود که وزن سرنشین از حد مشخصی بیشتر شود. ولی این سیستم نمی تواند تشخیص دهد که کودک کمربند خود را بسته است یا خیر.
▪ سنسور برچسب:
این سنسور می تواند برچسبی که بر روی صندلی ایمنی نوزاد نصب شده را بخواند. اگر چنین صندلی در جلو این سنسور قرار گیرد، کیسه هوا غیرفعال می شود.
▪ واحد اولترا سونیک:
وجود این واحد بر روی داشبورد صداهای با فرکانس بالایی تولید می کند که پژواک حاصل از آن مشخص می کند چه کسی یا چه چیزی در صندلی سرنشین قرار دارد.
▪ سیستم میدان الکتریکی:
این سیستم با استفاده از آنتن هایی در صندلی خودرو میدان الکتریکی ضعیف ولی با فرکانس بالایی تولید می کند. مزیت این سیستم آن است که نه تنها تحلیل زمان واقعی سرنشین صندلی را فراهم می کند بلکه می تواند جرم را ثبت کند و حداقل به صورت تئوریک مشخص کند که آیا سرنشین توسط کمربند مهار شده یا نه.
در همه این مدلها مشخص است که دانش کیسه های هوا هنوز جدید و تحت توسعه روزافزون است. در این زمینه باید در انتظار ایده های جدید با استفاده از داده های دنیای واقعی برخوردها بود.
اجزاي ايربگ(كيسه هوا)
تاریخ انتشار:96/01/05
«در صفحات قبل هر آنچه که مورد نیاز در مورد ایربگ بود گفته شد اما در اینجا به اجزا و سایر مشخصات ایربگ گفته میشود که ممکنه در گذشته در موردش صحبت شده باشد به همین منظور اگر میخواهید اطلاعاتی بیشتر در مورد ایربگ کسب کنید ادامه مطلب را بخوانید»
این سیستم در دو نوع مکانیکی و الکترونیکی طراحی شده است که در یک خودرو می تواند از چندین ایربگ استفاده نمود
هر سیستم کیسه هوا شامل 3 بخش اصلی می باشد:
1- کیسه هوا : از الیاف نایلون نازک ساخته شده است و آن را تا کرده و در داخل فرمان ماشین یا داشبورد قرار داده اند. اخیرا کیسه هوا در داخل درها یا صندلی برای جلوگیری از برخوردهای جانبی نیز قرار می گیرد.
2- حسگر یا Sensor : سیگنال نیاز به باز شدن کیسه را در هنگام تصادف دریافت نموده و به سیستمInflation فرمان باز شدن کیسه را می دهد. همچنین شدت تصادف را تشخیص می دهد. باد شدن کیسه هنگامی اتفاق می افتد که نیروی برخوردی معادل تصادف ماشین با سرعت 16 تا 24 کیلومتر در ساعت به یک دیوار آجری بوجود بیاید.
نوع ديگر حسگر برخورد را مي توان شتاب سنج تلقي کرد. البته اين نوع شتاب سنج شتاب منفي را اندازه مي گيرد. در شکل هاي 28-15و29-15 دو نوع شتاب سنج، يکي بر اساس کرنش سنج و ديگري مبتني بر بلور پيزوالکتريکي نشان داده شده است. تغيير شديد سرعت خودرو سبب حرکت جرم لرزه اي مي شود و در نتيجه حسگر، خروجي توليد مي کند. خروجي حسگربلوري به صورت بار الکتريکي و خروجي حسگر کرنش سنجي به صورت تغير مقاومت است. مدارهاي الکتريکي مناسب مي توانند اين حسگرها را بپايند و مي توان آنها را چنان برنامه ريزي کرد که وقتي سيگنال به آستانه معيني رسيد بيشتر واکنش نشان دهند. مزيت روش اخير اين است که نيازي به طراحي حسگرهاي مختلف براي خودرو هاي مختلف نيست زيرا تفاوت بين سيستمهاي مختلف مورد استفاده در خودروهاي مختلف را مي توان با استفاده از نرم افزار ايجاد کرد.
ادامه مبحث اجزاي ايربگ(كيسه هوا)
تاریخ انتشار:96/01/19
– سیستم Inflation : سیستم فعال کردن کیسه هوا می باشد که در آن آزید سدیم با نیترات پتاسیم واکنش انجام می دهد و گاز نیتروژن مورد نیاز برای باد کردن کیسه تولید می شود در نمودار شکل زیر اجزای سیستم تشریح شده است
قطعات اصلی سیستم ایربگ الکترونیکی
4-airbag Module (مدول ایربگ) : جریان ارسالی از Sas Unit به سمت پرایمر داخل مدول می رود و باعث ایجاد حرارت می شود گرمای حاصل موجب ایجاد جرقه و تولید آتش شده و آتش مزبور به سرعت به درون مواد محترقه تولید کننده گاز انتشار می یابد گاز حاصل از میان صفحات فیلتری که برای کاهش دما و صدا تعبیه شده عبور می کند و کبسه هوا کاور روی فرمان را پاره نموده و به سمت صورت سرنشین باز می شود با تخلیه گاز از سوراخهای ایربگ کیسه خالی می شود تا از مقدار ضربه آن کاسته شده و فضای دید کافی برای راننده تامین گردد.
تشخیص سیستم ایربگ
بیشتر خودروهای سواری و کامیونها در کشورهای پیشرفته دارای سیستم ایربگ می باشند به هر حال اگر کلمات SRSوياAIRBAG برروی فرمان وداشبورد و قسمت ایربگ کناری حک شده باشد شما دارای یک سیستم مکمل جلوگیری کننده (Supplemental Restraint system ) در جلو وکنارهای خود هستید.در تعداد کمی از از خودروها روی فرمان یا داشبورد کلمه SIR حک شده است که این هم به معنای سیستم مکمل بادکنندگی جلوگیری کننده است .(Supplemental Inflatalbe Restraint system)
ادامه دارد . . .
